Cmentarz znajdował się na skraju lasu, a sam las z tegoż miejsca, w którym znajdowała się grupa bestio-bójcza, był imponujący. Przede wszystkim rozległy. Każdego kogo czekała przeprawa przez te knieje mogła napawać obawa.
Lipa jak stała bez ruchu, tak nie ruszała się nadal. Mądrzejsi mogli by powiedzieć, że drzewo nie ma w zwyczaju poruszać się. Takie prawa natury. Inteligentniejsi oraz bardziej doświadczeni stwierdzili by, iż ludzkość nie odkryła jeszcze wszystkiego, bowiem dużo słyszano o tak zwanych drzewoludach. W obiegu również istniała inne określenie tychże stworzeń - enty. Jednakże ostrożni byli by po prostu ostrożni, bez względu na to czy zagrożeniem jest lipa czy coś co siedzi w jej wnętrzu.

Ostatnio edytowany przez Sketch (2012-02-01 16:27:32)

- No tak. - Odrzekł elf do krasnoluda i spojrzał na drzewo, w które uprzednio wycelował pół-elf. Wyglądało jak zwyklejsze drzewo, ale było w nim coś, co jednak odróżniało je od pozostałych. Zwrócił się jeszcze do Ancarius'a, odwracając wzrok doń. - Powiedz chociażby, co to jest. Miejmy nadzieję, że... - Urwał, coś nie dawało mu spokoju, lecz sam nie wiedział co. Potoczył wzrokiem po okolicy. - Musimy być ostrożni. - Rzekł poważnym głosem, napinając łuk.

Pół-elf ruszając dalej, zaniechawszy uprzednio oględzin, by sprawdzić cóż takiego czai się w drzewie, postąpił nierozważnie. Począwszy od zwykłego goblina po wyrafinowanego zabójce-myśliwego niemal wszystko mogło wyskoczyć z wcześniejszego obiektu zainteresowań. I wyskoczyło. Lipa ponownie była źródłem dziwnych dźwięków, by za moment wypuścić ... kolejnego ptaka, którego spód ciała oraz skrzydeł był prążkowany. Drapieżnik uleciał wysoko ku górze, co uniemożliwiało sprecyzowanie jego gatunku, wszak równie dobrze mógł być kobuzem lub jastrzębiem. Jednakże nie zapomniał sprawić białego prezentu Rothenowi, który chlusnął mu na ramie. Śmierdząca plama i przestroga jednocześnie.

- Również nie bardzo na tym się znam. - Rzekł do krasnoluda. Uważnie obserwował drzewo, z którego wylatywały ptaki. Zoczywszy zaistniałą sytuację, nie mógł się nie zaśmiać. Spoważniał jednak i skierował łuk ku lipie. - Coś mi tutaj nie gra. - Rzekł do towarzyszy, nie patrząc gdzie są ani czy w ogóle są w pobliżu. Napiął łuk i oddał strzał ku konarom drzew.

Strzała trafiła w coś, jednak tym czymś była widocznie jedna z wielu gałęzi. Cisza.
Naznaczony pół-elf z niewielkim trudem wspiął się na tajemniczą lipę. Jedyne korzyści jakie płynęły z tego procederu to możliwość ujrzenia ponadprzeciętnych widoków oraz tak wyczekiwanego cmentarza w oddali. A drzewo? Drzewo było tak jak każde inne, wcale nienadzwyczajne jak sądzono. Stare, liściaste, gęste i nudne.

- W sumie racja. - Odrzekł, opuszczając nienapięty łuk. Wyciągnął kolejną strzałę i nałożył ją na cięciwę. - Złaź z tego drzewa. - Powiedział do pół-elfa, podnosząc oczy w jego stronę. Rozejrzał się jeszcze tylko i wzruszył ramionami. Miał nadzieję, że może będzie z kim powalczyć, niestety... zawiódł się.

Po chwili ruszył za towarzyszem. Zdawał się na jego orientacje w terenie. Zresztą sam nie miał zamiaru iść przodem, bo i tak już równanie kroku z towarzyszami było problemem przy takich nogach i budowie ciała. Na szczęście nie musiał biec.
- Przydałby się jakiś środek transportu - powiedział.

- Na powóz czy coś w tym stylu również bym nie liczył. Tylko własne nogi przyjacielu.- Zerknął na elfa chowającego łuk. Swoją broń traktował bardziej jak dobrego przyjaciela niż jak przedmiot. Ręce nie męczyły mu się w ogóle gdy w ten sposób trzymał broń.